Miejska Biblioteka Publiczna

Trudno sobie wyobrazić pejzaż polskiego miasta bez blokowisk. Zgodnie z polityką urbanistyczną ówczesnych władz, miały one odciążać centrum aglomeracji, tworzyć odrębne struktury społeczne i zapewniać powierzchnię do życia dla setek tysięcy mieszkańców.
Ursynów Północny był ostatnią gigantyczną inwestycję budowlaną tego typu. Powstał głównie z wielkiej płyty, a pierwsi mieszkańcy wprowadzali się do swoich M w 1977 roku.
Lidia Pańków w swoim debiutanckim reportażu prowadzi czytelnika labiryntem ursynowskich uliczek, tłumacząc, co łączy dzielnicę z hasłami architektury modernizmu, dlaczego ursynowscy architekci nie lubili Le Corbusiera i jak udało im się przemycić do projektu idee eksperymentu społecznego czasem graniczącego z futurologią.
Autorka kreśli historię dzielnicy, przywołując prywatne opowieści mieszkańców i twórców Ursynowa, pokazując czytelnikowi, jak się na tym blokowisku zgubić i odnaleźć.